Η βράβευση έγινε για την κοινωνική προσφορά του στο Οροπέδιο Λασιθίου. Πέρα από τη δημοσίευση της λιτής ανακοίνωσης της Ακαδημίας δεν παρατήρησα να δίνεται συνέχεια στο γεγονός, στο έργο και την προσωπικότητα του Λ. Κατερίνη, όπως θα γινόταν ενδεχομένως αν επρόκειτο για κανένα μικροπολιτικό συμβάν ή για κάποιο καπρίτσιο του χι διάττοντα αστέρα του θεάματος. Έψαξα στα πρακτικά της βράβευσης, το κείμενο είναι επιγραμματικό.
Πρόσφατα πάλι, είδα δυο δημοσιεύματά του σε τοπική εφημερίδα του Λασιθίου.(*) Στο πρώτο προσπάθησε να αποκαταστήσει μιαν ανακρίβεια, όπως ισχυριζόταν, ότι δηλαδή πριν από τα Χανιά το Οροπέδιο Λασιθίου ήταν αυτό που ίδρυσε μουσείο Ελ. Βενιζέλου και ότι ο ιστορικός Παναγιωτάκης, από το Οροπέδιο, εκείνος που έγραψε πρώτος για τον Εθνάρχη. Το δεύτερο ήταν παραινετικό προς τους Λασιθιώτες. Τους συνιστούσε να αναπτύσσουν θετικές στάσεις και συμπεριφορές και να δείχνουν έμπρακτα την αγάπη για τον τόπο τους.
Με αφορμή το δεύτερο τον αναζήτησα και τον παρακάλεσα να μου απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις. Δέχθηκε πρόθυμα και με πολύ ευγένεια μου απάντησε σε όλα, όσα τον ρώτησα.
Ο Λ. Κατερίνης γεννήθηκε στο Μέσα Λασίθι το 1927. Αποφοίτησε από την Ευελπίδων, σπούδασε Οικονομικά και ειδικεύτηκε στη Στατιστική. Η δικτατορία τον αποστράτευσε το 1967, αποκαταστάθηκε το 1974 αλλά δεν επέστρεψε στο στρατό αφού ήδη ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος στη ΔΕΗ.
Η φιλανθρωπία σώζει την ψυχή κηρύσσουν οι θρησκείες, όμως οι φιλάνθρωποι, οι άνθρωποι της προσφοράς, είναι και πιο ευτυχισμένοι ισχυρίζονται οι ερευνητές και οι «καθηγητές της ευτυχίας» στα ινστιτούτα «ποιότητας ζωής». Ο Λεωνίδας Κατερίνης αποτελεί τρανή επιβεβαίωση αυτής της άποψης.
Όλοι μας μιλάμε για έλλειμμα στην προβολή θετικών προτύπων σήμερα. Δυστυχώς όμως τέτοια πρότυπα δεν «πουλάνε» ούτε στα μέσα που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Ζώντας σε εποχές όπου τα πάντα ιεραρχούνται με βάση τους νόμους της αγοράς, σε εποχές άκρατου υλικού ευδαιμονισμού, φιλοτομαρισμού και αδιαφορίας για ότι γίνεται γύρω μας, θεωρούμε ότι οι κοινωνίες μας έχουν περισσή ανάγκη από προσωπικότητες σαν τον Λεωνίδα Κατερίνη.
Μένετε μόνιμα στη Γλυφάδα. Στο Λασίθι έρχεστε συχνά;
Κάθε καλοκαίρι τον Αύγουστο. Εκεί χτίζω μια εκκλησία τώρα …
Κρατάτε επαφές με Λασιθιώτες της Αθήνας;
Εεε, βέβαια … Είμαι στην Κρητική Εστία μέγας ευεργέτης και λαμβάνω μέρος σε όλες τις εκδηλώσεις. Είμαι σε πολλά Κρητικά Σωματεία μέλος και έχω κάνει και το Ίδρυμα για να σπουδάζουν τα άπορα κρητικόπουλα…Και με αυτή την ιδιότητα με καλούν σε όλες τις εκδηλώσεις και έτσι έχω επαφές με πολλούς Λασιθιώτες της Αθήνας.
Με τους Λασιθιώτες του Λασιθίου έχετε επαφές;
Βεβαίως κάθε χρόνο. Όλο το χρόνο.
Ενημερώνεστε για τα τεκταινόμενα του νομού Λασιθίου; Πώς;
Εκτός από τους συμπατριώτες μου είμαι συνδρομητής και στην τοπική εφημερίδα του Λασιθίου «Ανατολή» από την οποία ενημερώνομαι καθημερινά.
Παιδιά έχετε;
Όχι
Το 2001 η Ακαδημία Αθηνών σας βράβευσε γιατί αναπτύξατε «πλούσια κοινωνική προσφορά, της οποίας η μεγαλύτερη απόδειξη είναι η σύσταση φιλανθρωπικού ιδρύματος με τον τίτλο «Ίδρυμα Λεωνίδα και Άννας Κατερίνη» με σκοπό την οικονομική ενίσχυση της Κρητικής Εστίας, του Γηροκομείου Λασιθίου, του Λυκείου Τζερμιάδων, καθώς και την απονομή υποτροφιών σε άπορα παιδιά του Οροπεδίου Λασιθίου». Τι είναι το «Ίδρυμα Λεωνίδα και Άννας Κατερίνη».
Το Ίδρυμα έχει γίνει με Προεδρικό διάταγμα… είναι όπως προβλέπεται από το νόμο για τα φιλανθρωπικά ιδρύματα…
Πότε δημιουργήσατε το Ίδρυμα; Ήταν προσωπική σας ιδέα;
Το Ίδρυμα έγινε με το Προεδρικό διάταγμα που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 2196/21-12-1999 και με το διάταγμα που επίσης δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1570/22-12-2000. Ήταν αποκλειστικά δική μου η ιδέα.
Ποιοι είναι οι σκοποί του Ιδρύματός σας;
Είναι ακριβώς αυτοί οι τέσσερις που αναφέρονται στο σκεπτικό της βράβευσης: Πρώτον να ενισχύω οικονομικά την Κρητική Εστία, δεύτερον το Γηροκομείο Οροπεδίου Λασιθίου, τρίτον το Λύκειο Οροπεδίου Λασιθίου και να προκηρύσσω υποτροφίες για τα παιδιά τα άπορα του Οροπεδίου Λασιθίου.
Πού έχει έδρα;
Εδώ στη Γλυφάδα το έχω.
Ο Λεωνίδας του τίτλου πρέπει να είστε εσείς, η Άννα ποια είναι;
Η Άννα ήταν η μακαρίτισσα η γυναίκα μου, στη μνήμη της οποίας έβαλα και τ’ όνομά της.
Οι δικοί σας άνθρωποι, του στενού σας οικογενειακού περιβάλλοντος, συμμερίζονται τις απόψεις σας;
Πιστεύω ότι συμμερίζονται τις απόψεις μου τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς μου, αλλά και όσοι δεν τις συμμερίζονται τους συγχωρώ.
Πώς σκεφτήκατε για πρώτη φορά να κάνετε έργο σας την κοινωνική προσφορά; Με ποια αφορμή;
Αφορμή για κοινωνική προσφορά ήταν οι δυσκολίες που συνάντησα για να σπουδάσω όταν ήμουν νέος. Σκοπός μου είναι να βοηθήσω άπορα παιδιά τα οποία παρά τις προκλήσεις της εποχής διαβάζουν και τα οποία δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες για να σπουδάσουν.
Πώς επιλέγετε τις δραστηριότητές σας; Σας το ζητούν ή παίρνετε μόνοι σας πρωτοβουλίες, όπου κρίνετε;
Κάνουμε προκήρυξη υποτροφιών κάθε χρόνο. Και δίνουμε τις υποτροφίες στα πιο άπορα παιδιά, όπως προκύπτει αυτό από τα δικαιολογητικά που μας στέλνουν.
Πώς εξοικονομείτε πόρους; Από πού αντλείτε πόρους για τις δραστηριότητές σας αυτές;
Οι πόροι των δραστηριοτήτων μας προέρχονται από τα ακίνητα που έχω. Δηλαδή τα ακίνητα τα δικά μου και αυτά που μου άφησε η γυναίκα μου. Μέρος των ενοικίων που εισπράττω απ’ αυτά δίνω τώρα για να λειτουργεί το Ίδρυμα και όταν πεθάνω θα είναι ουσιαστικά περισσότερα τα έσοδα για τους σκοπούς του.
Χρηματοδοτείστε από κάποιον δημόσιο φορέα; Έχετε πάρει κάποια επιχορήγηση από δημόσιο φορέα για τις δραστηριότητές σας;
Μέχρι σήμερα δεν πήρα ούτε μία δραχμή από κανένα φορέα. Κτίζω ένα ναό σε περιοχή του Οροπεδίου που υπάρχουν τρία μεγάλα ιδρύματα, για τα ιδρύματα όχι για μένα. Δυστυχώς αν και ζήτησα κάποια ενίσχυση από διάφορους φορείς, για να διαθέσω περισσότερα χρήματα στις υποτροφίες μου, την αρνήθηκαν ενώ έχουν δώσει σε ιδιώτες οι οποίοι αποβλέπουν στον πλουτισμό τους …Πολλοί, καταχρώμενοι ορισμένες ιδιότητές των και προπάντων κομματικές, καταφέρνουν και γίνονται πολύ μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες. Αν διέθεταν τουλάχιστον ένα μέρος της τεράστιας περιουσίας τους στην κοινωνική προσφορά δεν θα υπήρχαν αμόρφωτοι άνθρωποι.
Η Ακαδημία Αθηνών σας απένειμε εύφημο μνεία για την πλούσια κοινωνική σας προσφορά. Πώς προέκυψε αυτή η βράβευση;
Την πρόταση προς την Ακαδημία την κάνανε δύο, απ’ ότι μου είπαν. Η Κρητική Εστία, στην οποία είμαι μεγάλος ευεργέτης, και ο ιστορικός ο Παναγιωτάκης από την Κρήτη.
Συμμετέχετε σε άλλα ιδρύματα με στόχο την κοινωνική προσφορά;
Έχω συμμετοχή στην Κρητική Εστία, ήμουν αντιπρόεδρος στο διοικητικό συμβούλιο, επίσης είμαι στο διοικητικό συμβούλιο του Εκκλησιαστικού Ιδρύματος Απόρων Κορασίδων στο οποίο έχουμε άπορες κορασίδες που σπουδάζουνε, ΕΙΠΑΚ είναι τα αρχικά του, στη Νέα Σμύρνη, και σε διάφορους άλλους συλλόγους.
Ποια η σημασία των βραβεύσεων για το έργο σας;
Αυτό που έκανε η Ακαδημία είναι να μου αναγνωρίσει την κοινωνική προσφορά. Φυσικά αισθάνομαι δικαίωση και μεγάλη χαρά που αναγνωρίζονται οι προσπάθειές μου… Ακόμα θα πρέπει να ξέρετε ότι η Κρητική Εστία μ’ έχει βάλει σε μια μαρμάρινη πλάκα εκεί στην Κρητική Εστία και έχει ονομάσει την αίθουσα του αναγνωστηρίου των φοιτητών με το όνομά μου.
Επίσης στο Γηροκομείο του Οροπεδίου Λασιθίου απ’ έξω είναι η προτομή μου, την οποία έχουν κάνει τώρα εν ζωή. Μια πτέρυγα ακόμα του Γηροκομείου καθώς και μια αντίστοιχη στο Λύκειο του Οροπεδίου Λασιθίου φέρουν το όνομά μου.
Τι ανταπόκριση βρίσκετε στον κόσμο για το έργο σας;
Πολύ καλή… Πάρα πολύ καλή. Δηλαδή το αναγνωρίζουν… Γι’ αυτό και η κοινότητα Τζερμιάδου έδωσε το όνομά μου στην κύρια οδό που οδηγεί στο Τζερμιάδω.
Στους επίσημους φορείς;
Βεβαίως, ο δήμαρχος αποκάλυψε την προτομή μου στο Γηροκομείο και έστειλε και μια ωραιότατη επιστολή εδώ περά στο Ίδρυμα. Ο Νομάρχης επίσης, όπως και από τα υπουργεία πολλές φορές έχουν τονίσει τη σημασία των έργων μου …
Ποια είναι η διοικητική οργάνωση του Ιδρύματος;
Το Ίδρυμα έχει ως πρόεδρο εφ’ όρου ζωής εμένα, αντιπρόεδρος είναι ο εκάστοτε μητροπολίτης Πέτρας, ο οποίος θα είναι ο μετά τον θάνατό μου πρόεδρος. Μετά είναι ως μέλος ο πρόεδρος της Κρητικής Εστίας και ο εκάστοτε Λυκειάρχης του Λυκείου Τζερμιάδων.
Έχετε μέλη; Υπάρχουν και άλλοι που συνεισφέρουν στις δραστηριότητές σας;
Δεν γράφονται μέλη. Το μόνο πράγμα που γίνεται σ’ αυτό το Ίδρυμα είναι προσφορές αν θέλει να κάνει κανείς …καταλάβατε;
Στην απόφαση της Ακαδημίας αναφέρεται ακόμα ότι ξεκινήσατε την ανέγερση ναού δίπλα στο γηροκομείο Λασιθίου, στους Τζερμιάδες. Μιλήστε μας για το σκεπτικό της πράξης σας αυτής.
Επειδή εκεί στο Τζερμιάδω είναι τρία ιδρύματα στον ίδιο χώρο… Είναι το Γηροκομείο, το Κέντρο Υγείας και ένας Παιδικός Σταθμός. Επειδή, λοιπόν, είναι μακριά από εκκλησίες σκέφτηκα να κάνω ένα ναΐδριο μέσα στο χώρο του Γηροκομείου, οπότε να πούμε οι ασθενείς που είναι στο Κέντρο Υγείας, οι γέροντες του Γηροκομείου και οι άλλοι να μπορούν να πηγαίνουν για να εκκλησιάζονται.
Τι είναι αυτό που κάνει μερικούς ανθρώπους να έχουν πιο έντονη την αίσθηση και την πρακτική της προσφοράς προς τους συνανθρώπους και το κοινωνικό σύνολο;
Εγώ το κάνω πρώτα-πρώτα από καθήκον προς την ιδιαιτέρα μου πατρίδα. Θα πρέπει να ξέρετε ότι τα τρία τέταρτα των προσφορών μου είναι προς την ιδιαιτέρα μου πατρίδα. Διότι έχω ως αρχή μου το εξής γνωμικό, το οποίο τονίζω κάθε φορά: Όποιος αγαπάει τον τόπο του αγαπάει τον εαυτό του και όποιος αγαπάει τον εαυτό του πρέπει να αγαπάει τον τόπο του. Εγώ υπεράνω όλων έχω τον τόπο μου. Αντί να πάω κρουαζιέρες και να πάρω ένα εξοχικό και να πάω να ξοδεύω τα λεφτά μου προτιμώ να κάνω έργο, το οποίο στερήθηκα όταν ήμουν μικρός. Γιατί δεν σας κρύβω ότι σπούδασα πάμφτωχος, τελείως …
Και επειδή ακριβώς τα φτωχά τα παιδιά τα προκαλεί από παντού ο σημερινός τρόπος ζωής, αυτά τα παιδιά τα άπορα, προσπαθώ να τα βοηθάω με κάθε θυσία.
Έχετε πρότυπα στη ζωής σας;
Πρότυπο στη ζωή μου είναι ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης Αντώνιος Παπαδάκης, ο οποίος διέθεσε όλη του την περιουσία για την Παιδεία.
Πόσο επιδρά κατά την άποψή σας το φυσικό περιβάλλον στη διάθεση του ανθρώπου να προσφέρει στους άλλους, να κάνει ευεργεσίες; Είναι συμπτωματικό ότι πολλοί ευεργέτες κατάγονται από την Ήπειρο;
Κατά την άποψή μου η κοινωνία που ζούμε μπορεί να επιδράσει στην προσφορά. Δυστυχώς σήμερα η κοινωνία δεν επιδρά θετικά στην προσφορά και γι’ αυτό έχομε προσφορές πιο σπάνια από άλλες εποχές.
Το περιβάλλον επιδρά και αυτό αλλά όχι στο βαθμό που επιδρά η κοινωνία. Το ότι οι περισσότεροι μεγάλοι ευεργέτες κατάγονται από την Ήπειρο δεν είναι συμπτωματικό. Η τότε κοινωνία των Ηπειρωτών δημιούργησε κίνητρα για προσφορές και αυτοί τιμούν σήμερα την Ήπειρο. Αν τα σημερινά μέσα μαζικής ενημέρωσης ασχολούνταν λίγο με την προσφορά θα εμφανίζονταν πολλοί μιμητές.
Πόσο επιδρά στις επιλογές ενός ανθρώπου που επιλέγει την κοινωνική προσφορά η παιδεία, το σύστημα αξιών και η πορεία του στη ζωή;
Και τα τρία επιδρούν πάρα πολύ, είναι καθοριστικά για την κοινωνική προσφορά. Η παιδεία διαμορφώνει και το σύστημα αξιών και αυτή διαμορφώνεται εν πολλοίς από τους γονείς και τους δασκάλους. Γι’ αυτό οι καλοί εκπαιδευτικοί εκτελούν ένα από τα ωραιότερα λειτουργήματα. Οι έχοντες καλούς δασκάλους γίνονται πολύ χρήσιμοι στην κοινωνία. Η παιδεία επιδρά και στο είδος της προσφοράς η οποία εξαρτάται πάρα πολύ και επηρεάζεται από τις διάφορες εμπειρίες του κάθε ατόμου.
Είδα σε άρθρο σας να αφήνετε την αίσθηση ότι κάποιοι δεν θέλουν πρωτοβουλίες σαν αυτές που παίρνετε εσείς. Γιατί πιστεύετε ότι το κάνουν;
Είναι δυστυχώς ζηλόφθονες… Έχουνε το συναίσθημα της ζηλοφθονίας. Διότι δεν εξηγείται αλλιώς… Όταν έκανα την αναγγελία της ιδρύσεως του Ιδρύματος στην Κρητική Εστία, είχανε μαζευτεί τέως πρωθυπουργοί, ο Πρόεδρος της Βουλής κ.α. Μετά την αναγγελία της συστάσεως του Ιδρύματος και τις βραβεύσεις και τους επαίνους που είπανε διάφοροι, έκανα μια δεξίωση. Ένας από ‘κει ο οποίος ήτανε και πρόεδρος του συλλόγου, ούτε λίγο ούτε πολύ, κατέβηκε κάτω και έκανε fax προς τους καθηγητές του Τζερμιάδου γιατί να με βραβεύσουν…
Αυτό δείχνει ότι το ελατήριό του ήταν η ζηλοφθονία… Διότι υπάρχουν πολλοί που λένε γιατί αυτός και όχι εγώ; Κάνε λοιπόν κύριε κοινωνική προσφορά και μακάρι να σε τιμήσουν πολύ περισσότερο από μένα.
Έχετε συγγραφική δραστηριότητα;
Άρθρα γράφω σε πολλές εφημερίδες… Τώρα επιχειρώ να γράψω ένα βιβλίο… Αλλά μέχρι τώρα αρθρογραφώ σε εφημερίδες μεταξύ των οποίων είναι η «Ανατολή», η «Δίκτη», η «Πατρίδα» του Ηρακλείου, οι «Λίνιες», «Το Σπαθί», τα «Κρητικά Νέα», τα «Κρητικά Επίκαιρα»,η «Ώρα της Κρήτης», ο «Κρητικός Παλμός», η «Ελευθεροτυπία».
Τα άρθρα που γράφετε τι θέματα έχουν;
Περιστρέφονται, το πλείστον, γύρω από την προσφορά και τις καλές πράξεις τις άξιες προς παραδειγματισμό.
Το βιβλίο που ξεκινήσατε να γράφετε τι θέμα και τι περιεχόμενο θα έχει;
Το βιβλίο θα έχει θέματα προσφοράς που διδάσκουν αλλά και δίδουν ελπίδες.
Δεν σκέπτεστε να γράψετε την αυτοβιογραφία σας, αφού αποτελείτε θετικό πρότυπο, απ’ αυτά που έχουν ανάγκη όλες οι κοινωνίες και όλες οι εποχές;
Το βιβλίο, το οποίο ξεκίνησα να γράφω, είναι και αυτοβιογραφικό αλλά περισσότερο δίδει παραδείγματα προσφοράς προς μίμηση.
Το Ίδρυμα εκδίδει κάποιο έντυπο;
Όχι, δεν εκδίδει.
Ποιο θεωρείτε έργο ζωής σας;
Την προσφορά προς το σύνολο, προς τις ανάγκες του κόσμου.
Πώς βλέπετε να εξελίσσεται το Οροπέδιο;
Δυστυχώς δεν το βλέπω να εξελίσσεται καλά, διότι η αστυφιλία και η πολύ σκληρή και βασανιστική ζωή των κατοίκων εκεί αναγκάζουν τη νεολαία να φεύγει προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Προβλέπω μάλιστα ότι μετά από 20-30 χρόνια θα υπάρχουν μόνο τσοπάνηδες εκεί πάνω… Εκτός εάν άλλες συνθήκες υποχρεώσουν τον κόσμο να γυρίσει στα βουνά.
Τί πρέπει να γίνει για να ανθήσει ξανά;
Υπάρχουνε τρόποι… Αρκεί όλοι οι Λασιθιώτες να το αγαπήσουνε.
Το Λασίθι ως νομός;
Είναι ο καλύτερος νομός της Κρήτης, κατά τη γνώμη μου. Είναι όμως πάρα πολύ αδικημένος. Διότι, επειδή οι νομοί Ηρακλείου και Χανίων έχουν περισσότερο πληθυσμό εκλέγουν περισσότερους βουλευτές και δυστυχώς στη σημερινή κοινωνία επικρατεί ο νόμος του ισχυρότερου. Λοιπόν, το Ηράκλειο και τα Χανιά που έχουνε περισσότερους ψήφους, μοιραστήκανε τις πανεπιστημιακές σχολές και στο Λασίθι τίποτα. Το μόνο αδικημένο. Ενώ έχει και στο Ρέθυμνο και στο Ηράκλειο και στα Χανιά.
Ισχυρίζεστε ότι αγαπάμε τον τόπο μας και θέλομε την πρόοδο του μα προπαντός τη διάσωσή του. Γιατί πιστεύετε ότι κινδυνεύει και πρέπει να σωθεί;
Κινδυνεύει γιατί φεύγουν οι κάτοικοι. Να σας πω, από τα 18 χωριά στην προηγούμενη απογραφή είχε κάπου 6.000 και στην τελευταία έχει μόλις 2.500 δηλαδή έφυγε πάνω από το 50%… γι’ αυτό λέω ότι μετά από 20-30 χρόνια θα έχει μόνο τσοπάνηδες. Διότι δυστυχώς φεύγει η νεολαία και μόνο γέροντες μένουν εκεί.
Πιστεύετε ότι δεν προβάλλεται η θετική δραστηριότητα, όπως θα έπρεπε, από τα έντυπα του Λασιθίου;
Εννοώ τις εφημερίδες του Οροπεδίου. Έχομε τρεις εφημερίδες: Μια των Λασιθιωτών Αττικής, μια των Λασιθιωτών Ηρακλείου και μια που βγάζει ο Σύλλογος Τζερμεδιανών. Αν αυτές προβάλλουν στην πρώτη σελίδα πάντοτε αυτούς που ενδιαφέρονται για το Οροπέδιο έχω τη γνώμη θα δημιουργήσουν κίνητρο να γίνει κάτι καλό για τον τόπο.
Τί αντιπροσωπεύει ο τόπος καταγωγής μας κατά τη γνώμη σας; Γιατί λέτε ότι όποιος αγαπάει τον τόπο του αγαπάει τον εαυτό του;
Με τον τόπο που γεννιέται κανείς, εκεί που αντικρίζει το πρώτο φως, υπάρχει ένα συναισθηματικό δέσιμο. Όταν μάλιστα ο τόπος αυτός είναι συνδεδεμένος με μνήμες αγαπημένων προσώπων αλλά και με τον μόχθο και τους αγώνες για τον επιούσιο και την προσπάθεια των γονιών μας και ημών των ιδίων να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο το δέσιμο είναι μεγαλύτερο. Γι’ αυτό για μένα όποιος δεν αγαπάει τον τόπο του δεν αγαπάει τον εαυτό του.
Δεν μπορεί να λέγεται Κρητικός ένας που έχει του κόσμου τα εκατομμύρια στην Αττική, για να μην πω κι ονόματα, και ουδέποτε ενδιαφέρεται για την Κρήτη…
Είδα ακόμα ότι έχετε μια ιδιαίτερη ευαισθησία όταν θεωρείτε ότι θίγεται η πρωτοπορία του Οροπεδίου Λασιθίου…
Πράγματι. Κάνανε μια εκδήλωση για τον Βενιζέλο στο Ζάππειο ο Χριστοδουλάκης και η Μπακογιάννη προκειμένου να παρουσιάσουνε ένα λεύκωμα που εκδώσανε και με καλέσανε. Και, ούτε λίγο ούτε πολύ, στις ομιλίες τους είπανε ότι ήταν οι Χανιώτες που κάνανε το μουσείο του Βενιζέλου και κυκλοφόρησαν και το βιβλίο για τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Τους τα είπα βέβαια και εκεί με ευγενικό τρόπο… Τους έγραψα κι ένα άρθρο, αφού βέβαια τους επαίνεσα για τις δραστηριότητές τους, για να τους θυμίσω ότι το πρώτο μουσείο στην Κρήτη για τον Ελευθέριο Βενιζέλο ήτανε στο φτωχό Οροπέδιο Λασιθίου και το πρώτο βιβλίο ήταν του Γεωργίου Παναγιωτάκη. Ίσως όμως επειδή δεν υπήρχαν οι μεγάλοι παράγοντες για να τα προβάλλουν δεν έγιναν ευρέως γνωστά. Εσείς τι θα το κάνετε αυτό; Αυτά που με ρωτάτε, πώς θα τα χρησιμοποιήσετε;
Στο Ίντερνετ θα το βάλω στην ηλεκτρονική μου εφημερίδα ΛΑΣΙΘΙΩΤΙΚΟ ΣΤΙΓΜΑ όπου προσπαθώ να προβάλλω ανθρώπους και πράξεις άξιες για παραδειγματισμό και μίμηση.
Ανθρώπους που δραστηριοποιούνται για το καλό του τόπου και για την ορθή κατεύθυνση του ανθρώπου πάντα θα με βρείτε αρωγό. Αυτοί οι άνθρωποι λείπουν σήμερα, διότι βλέπετε κάθε μέρα τα μέσα ενημέρωσης και μας βομβαρδίζουν με ένα σωρό υποπροϊόντα… και μια καλή πράξη δεν ακούμε… Οπότε πώς θα μάθει ο κόσμος και οι νέοι να κάνουνε κάτι το καλό;
Ασχολείστε καθόλου με το Ίντερνετ;
Όχι, αλλά θέλω να ασχοληθώ. Έχω πάρει κομπιούτερ και θέλω να ασχοληθώ γιατί έχει ενδιαφέρον. Θέλω να μπω στο Ίντερνετ, αλλά ακόμα δεν έχω κάνει σύνδεση.
Τι θα θέλατε να ξέρουν για σας οι επόμενες γενιές που θα βλέπουν και θα επωφελούνται από τα έργα σας;
Πρέπει να ξέρουν ότι το ωραιότερο συναίσθημα ενός ανθρώπου είναι εκείνο της προσφοράς και το πιο χρήσιμο στη σημερινή υλιστική κοινωνία. Εύχομαι να αποκτήσουν πλούτο και να τους δοθεί η δυνατότητα να το δοκιμάσουν.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Κι εγώ. Χάρηκα.
(*) Εφημερίδα «Ανατολή», «Το Λεύκωμα Ελευθερίου Βενιζέλου», 4 Ιουλίου 2003 και «Μήπως κάνομε λάθος», 7 Οκτωβρίου 2003.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου